ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ, ΦΥΣΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ, ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ

ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ, ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΗ, ΦΥΣΙΚΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6947869647
Email: dimopmar@otenet.gr
Επίσημη ιστοσελίδα: http://mariosdimopoulos.com/

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ.

ΦΥΣΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ (NATUROPATHY)
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ (NUTRITIONAL MEDICINE)
ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΜΕ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

ΓΙΑΤΡΟΙ-ΦΑΡΜΑΚΑ: ΠΡΩΤΗ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Στο διαδυκτιακό περιοδικό ''Ελεύθερη Έρευνα'' δημοσιεύθηκε άρθρο μου με τίτλο ''Γιατροί-Φάρμακα: Πρώτη αιτία θανάτου''. Το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση
http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2601&PHPSESSID=4854c799be68c2003d63455405644a34

Παρουσιάζουμε το άρθρο.

ΓΙΑΤΡΟΙ-ΦΑΡΜΑΚΑ:
ΠΡΩΤΗ ΑΙΤΙΑ
ΘΑΝΑΤΟΥ


Ιατρική - φαρμακευτικές:
Επικερδείς βιομηχανίες ασθενειών,
οι οποίες όσο οι άνθρωποι ασθενούν
τόσο αυτές ευημερούν


Έγραψε στις 20.02.2012 ο/η: Δημόπουλος Μάριος
13789 προβολές

Επιστροφή


«Ο ασθενής, που παίρνει φάρμακο,
πρέπει να αναρρώσει δυο φορές.
Μια από τη νόσο και μια από το φάρμακο.»
William Osler, MD, 19ος-20ος αιώνας
«Εάν όλα τα φάρμακα, που υπάρχουν στον κόσμο, ρίχνονταν στη θάλασσα, θα ήταν πολύ κακό
για τα ψάρια
και πολύ καλό για την ανθρωπότητα.»
Oliver W. Holmes, 19ος αιώνας
Καθηγητής ιατρικής τού πανεπιστημίου τού Harvard

«Η ιατρική τέχνη μέσα σε 1.800 χρόνια
έχει σκοτώσει αναρίθμητες χιλιάδες.
Η ιστορία τής ιατρικής
είναι η ιστορία των μοιραίων σφαλμάτων.»

Magnus Hirschfeld, MD, 19ος-20ος αιώνας

«Ήταν δυστύχημα για την ανθρώπινη φυλή
να εξελιχθεί η ιατρική
σε διακεκριμένο επάγγελμα.»

R.T. Trall, MD, 19ος αιώνας

«Πρέπει να ομολογήσουμε,
ότι η ιατρική απέτυχε οικτρά στην αποστολή της.»
 Wood, MD


Ξεκινήσαμε το άρθρο αυτό με κάποιους παλιούς αφορισμούς διακεκριμένων ιατρών, που καυτηρίαζαν την ιατρική πρακτική τής εποχής τους. Από τότε βέβαια, έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες, η ιατρική επιστήμη έχει βελτιωθεί, και θα περίμενε κανείς, ότι οι αφορισμοί αυτοί δεν θα είχαν ισχύ στη σύγχρονη εποχή. Τι θα λέγατε όμως, αν σας αποδεικνύαμε, ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει και τόσο κι ότι η ιατρική παρά την πρόοδο, που έχει κάνει, συνεχίζει να σκοτώνει αναρίθμητες χιλιάδες ανθρώπους;

Πριν λίγα χρόνια είχε κάνει το γύρο τού κόσμου μια σοκαριστική είδηση: Ότι οι γιατροί αποτελούν την τρίτη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ μετά την καρδιοπάθεια και τον καρκίνο. Η πραγματικότητα είναι όμως, ακόμα πιο σοκαριστική: Οι γιατροί και τα φάρμακα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου και χιλιάδες άνθρωποι χάνουν ετησίως τη ζωή τους από την ιατρική. Πρόκειται δηλαδή για μια πραγματική γενοκτονία, που τεχνηέντως συγκαλύπτεται. Καιρός λοιπόν να αποκαλύψουμε όλη την αλήθεια. (Αναφερόμαστε σε αμερικανικά δεδομένα, λόγω των αξιόπιστων στατιστικών τους στοιχείων).

Ένα άρθρο στο Journal of the American Medical Association(1) ανέφερε, ότι περίπου 106.000 αμερικανοί ασθενείς, που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, πεθαίνουν κάθε χρόνο από φάρμακα, που συνταγογραφούνται σωστά και χορηγούνται σωστά. Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από σοβαρές παρενέργειες. Να σημειωθεί, ότι σ΄αυτή την έρευνα δεν αναφέρονται οι αριθμοί των θανάτων και των παρενεργειών από μή σωστά συνταγογραφημένα χορηγούμενα φάρμακα.





106.000 αμερικανοί ασθενείς, που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, πεθαίνουν κάθε χρόνο από φάρμακα, που συνταγογραφούνται σωστά και χορηγούνται σωστά. Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από σοβαρές παρενέργειες. Πολύ περισσότεροι είναι οι θάνατοι από μή σωστά συνταγογραφημένα χορηγούμενα φάρμακα.


Η dr. Barbara Starfield, τού John Hopkins School of School of Hygiene and Public Health, περιγράφει ξεκάθαρα, πώς το ιατρικό σύστημα των ΗΠΑ σκοτώνει ετησίως χιλιάδες ανθρώπους.
Ας δούμε τους θανάτους ετησίως:
- 12.000 θάνατοι από άσκοπες εγχειρήσεις.

-
7.000 θάνατοι από ιατρικά λάθη στα νοσοκομεία.

- 20.000 θάνατοι από άλλα λάθη στα νοσοκομεία.

- 80.000 μολύνσεις σε νοσοκομεία.

- 106.000 θάνατοι από παρενέργειες φαρμάκων, που έχουν χορηγηθεί σωστά.

Σύνολο: 225.000 θάνατοι τον χρόνο από ιατρογενείς αιτίες(2). Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Πρόκειται για μια πραγματική γενοκτονία.

Η dr. Starfield δίνει μερικές διευκρινίσεις σχετικά με αυτούς τους αριθμούς. Πρώτον, τα περισσότερα από αυτά τα δεδομένα προέρχονται από μελέτες σε ασθενείς, που νοσηλεύονταν σε νοσοκομεία. Δεύτερον, αυτοί οι υπολογισμοί είναι από θανάτους μόνο και δεν περιλαμβάνουν παρενέργειες, που σχετίζονται με αναπηρία και δυσφορία. Τρίτον, αν συνυπολογιστούν και κάποια άλλα δεδομένα, τότε οι θάνατοι από ιατρογενείς αιτίες μπορούν να φτάσουν στους 284.000 ετησίως.
 
 














Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ σημειώνονται
225.000 θάνατοι από ιατρογενείς αιτίες.



Αυτά τα δεδομένα, όταν γνωστοποιήθηκαν, άρχισαν να κάνουν το γύρο τού κόσμου στο διαδίκτυο και σε διάφορα δημοσιογραφικά έντυπα με τίτλους, όπως: «Οι γιατροί είναι η τρίτη αιτία θανάτου». Όμως, η δημοσιευμένη μελέτη τής dr. Starfield δεν είχε αυτό τον τίτλο. Όταν λοιπόν ρωτήθηκε η γνώμη της, εκείνη απάντησε, ότι διαφωνεί με αυτό τον τίτλο. Κατά τη γνώμη της, οι γιατροί δεν ήταν η τρίτη αιτία θανάτου, αλλά η πρώτη αιτία θανάτου εξ αιτίας τής αποτυχίας τους να ενημερώσουν τους ασθενείς σχετικά με την αλήθεια τής υγείας.  

Όπως είδαμε, 106.000 αμερικανοί πεθαίνουν ετησίως από παρενέργειες φαρμάκων. Αυτό που δεν έχει τονιστεί είναι, ότι πολλές από τις παρενέργειες φαρμάκων εκλαμβάνονται εσφαλμένα ως νέα συμπτώματα ασθένειας, που αντιμετωπίζονται με άλλα φάρμακα και άσκοπες ιατρικές παρεμβάσεις  αυξάνοντας τον κίνδυνο θανάτου ακόμα περισσότερο.

Ένα άρθρο στο Newsweek(3) ανάφερε, ότι οι παρενέργειες των φαρμάκων αποτελούν την τέταρτη αιτία θανάτου στις ΗΠΑ μετά την καρδιοπάθεια, τον καρκίνο και το εγκεφαλικό. Οι παρενέργειες από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα σκοτώνουν δύο φορές περισσότερους αμερικανούς από ό,τι το AIDS και η αυτοκτονία. Λιγότεροι ασθενείς πεθαίνουν από ατυχήματα ή από διαβήτη απ΄ό,τι από τα φάρμακα.

Η έρευνα όμως, αυτή έχει περιορισμούς. Δεν συμπεριλαμβάνονται ασθενείς, που δεν νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, περιπτώσεις εσφαλμένης θεραπείας και περιπτώσεις, που τα φάρμακα δεν λαμβάνονται σωστά. Δεν θα πρέπει επίσης να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι ένα μεγάλο ποσοστό καρκίνων, καρδιοπαθειών και εγκεφαλικών μπορεί να προκαλείται από μη διαγνωσθείσες παρενέργειες φαρμάκων.

Σύμφωνα με ένα άλλο δημοσίευμα τής American Medical Association(4), τα φάρμακα σκοτώνουν 198.815 ανθρώπους, στέλνουν 8,8 εκατομμύρια ανθρώπους στα νοσοκομεία και αποτελούν το 28% των εισαγωγών στα νοσοκομεία. Αν αυτοί οι υπολογισμοί είναι σωστοί, μόνο ο καρκίνος και η καρδιοπάθεια σκοτώνουν περισσότερους ανθρώπους από ό,τι τα φάρμακα.
 
Μια πρόσφατη έρευνα στο Archives of Internal Medicine(5) ανέφερε, ότι κατά την περίοδο από το 1998 ώς το 2005, τα αναφερόμενα περιστατικά σοβαρών παρενεργειών από φάρμακα αυξήθηκαν 2,6 φορές και τα περιστατικά των θανατηφόρων παρενεργειών 2,7 φορές.


Πριν μερικά χρόνια στις ΗΠΑ η ιατρική αποτελούσε την τρίτη αιτία θανάτου. Μια πιο προσεκτική όμως εξέταση των δεδομένων δείχνει, ότι η ιατρική σήμερα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου.


Ας δούμε όμως μερικά άλλα στοιχεία, που συνηγορούν, στο ότι οι γιατροί αποτελούν την πρώτη και όχι την τρίτη αιτία θανάτου:

- Προβλήματα σχετιζόμενα με φάρμακα συμβαίνουν σε υψηλό ποσοστό σε ασθενείς με αιμοδιάλυση. Προβλήματα δόσης φαρμάκων (33,5 %) και αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων (20,7 %) ήταν τα πιο συχνά προβλήματα(6).

- Το 2002, 16.176 αναφορές για αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων λήφθηκαν, από τις οποίες 67% σχετίζονταν με παρενέργειες, που κατηγοριοποιήθηκαν ως «σοβαρές»(7).

- Λάθη χορήγησης φαρμάκων παρακολουθήθηκαν σε δυο διαμερίσματα ενός νοσοκομείου για είκοσι μέρες. Το ποσοστό λάθους στη χορήγησης φαρμάκων ήταν 14,9%. Τα λάθη δοσολογίας ήταν τα πιο συχνά (41%), ακολουθούμενα από λάθος χρόνο (26%). 10 % των λαθών υπολογίστηκαν ως δυνητικά απειλητικά για τη ζωή(8).

- Η σχετιζόμενη με φάρμακα νοσηρότητα και θνησιμότητα, υπολογίστηκαν, ότι κοστίζουν στις ΗΠΑ περισσότερο από 136 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτοί οι υπολογισμοί είναι υψηλότεροι από το συνολικό κόστος για τη φροντίδα των καρδιαγγειακών νοσημάτων και τού διαβήτη. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των εξόδων είναι οι αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων(9).

- Σε μια επιθεώρηση 28.000 ασθενών, οι αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων θεωρήθηκαν, ότι είναι η αιτία για το 3,4 % των εισαγωγών σε νοσοκομεία. Από αυτά, 187 αρνητικές παρενέργειες φαρμάκων χαρακτηρίστηκαν ως σοβαρές(10).

Ένα μεγάλο πρόβλημα, που στοιχίζει πολλές φορές τη ζωή των ασθενών είναι τα ιατρικά λάθη. Χειρουργικές γκάφες, όπως ακρωτηριασμός λάθος ποδιού ή μια θανατηφόρα υπερδοσολογία χημειοθεραπείας γίνονται πολλές φορές κύριοι τίτλοι εφημερίδων. Αλλά οι ασθενείς μπορεί να μην έχουν ακούσει ποτέ για πιο μικρά λάθη, όπως μία καθυστέρηση στη διάγνωση ή στην εξέταση, που κοστίζει πολύτιμο χρόνο για την καταπολέμηση της ασθένειας.

44.000-100.000 αμερικανοί πεθαίνουν κάθε χρόνο από ιατρικά λάθη, περισσότεροι δηλαδή από όσους παθαίνουν από καρκίνο τού μαστού και από AIDS.


Η ιατρική και τα φάρμακα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου, ενώ οι βιταμίνες και γενικά τα συμπληρώματα διατροφής προστατεύουν την υγεία μας χωρίς παρενέργειες. Αυτό έχει προκαλέσει την αντίδραση των φαρμακευτικών εταιρειών, γιατί φοβούνται, ότι θα χάσουν χρηματικά κέρδη αν οι άνθρωποι παίρνουν βιταμίνες αντί φαρμάκων. Γι’ αυτό και δημοσιεύθηκε πριν λίγες εβδομάδες άρθρο-λίβελος κατά των διατροφικών συμπληρωμάτων από το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel με τίτλο «Το ψέμα των βιταμινών» με σκοπό να προτρέψει τους ανθρώπους να μην παίρνουν βιταμίνες.
«Μην παίρνετε βιταμίνη Ε, βήτα-καροτίνη και άλλα συμπληρώματα βιταμινών, διότι μπορεί να βλάψετε την υγεία σας», είναι το μήνυμα, που θέλει να περάσει το Der Spiegel. Και αν δεν λαμβάνουμε βιταμίνες, τι θα παίρνουμε; Φάρμακα! Αυτά, φαίνεται, είναι πιο ασφαλή! Αλλά με το δημοσίευμα τού Der Spiegel και γενικότερα με τον πόλεμο των φαρμακευτικών εταιρειών κατά των βιταμινών θα ασχοληθούμε σύντομα αναλυτικότερα στην «Ελεύθερη Έρευνα».


Αξιοσημείωτα είναι τα όσα αναφέρει ο Gary Null, Ph.D. σε δημοσίευμά του σχετικά με τους θανάτους, που προκαλούνται από την ιατρική:

«Ένα προσεκτικό διάβασμα των ιατρικών περιοδικών και των κυβερνητικών στατιστικών υγείας δείχνει, ότι η αμερικανική ιατρική συχνά προξενεί περισσότερο κακό παρά καλό.

»Ο αριθμός των ανθρώπων, που έχουν σε νοσοκομεία ανεπιθύμητες παρενέργειες σε συνταγογραφόμενα φάρμακα είναι 2,2 εκατομμύρια.

»Ο dr. Richard Besser τού CDC (Center for Disease Control and Prevention), ανάφερε το 1995, ότι ο αριθμός των άσκοπα συνταγογραφούμενων ετησίως αντιβιοτικών για ιογενείς μολύνσεις ήταν 20 εκατομμύρια.

»Ο dr. Besser, το 2003 αναφέρθηκε σε δεκάδες εκατομμυρίων μη απαραίτητων αντιβιοτικών.

»Ο αριθμός των μη απαραίτητων ιατρικών και χειρουργικών επεμβάσεων είναι 7,5 εκατομμύρια.

»Ο αριθμός των ανθρώπων, που νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία άσκοπα ήταν 8,9 εκατομμύρια.

»Ο συνολικός αριθμός των ιατρογενών θανάτων είναι 783.936. Είναι φανερό, ότι το αμερικανικό ιατρικό σύστημα είναι η κύρια αιτία θανάτου και βλάβης στις Ηνωμένες Πολιτείες.

»Το 2001, το ετήσιο ποσοστό θανάτου από καρδιοπάθεια ήταν 699,697. Το ετήσιο ποσοστό θανάτου από καρκίνο ήταν 553.251. Όταν ο “Νο 1 ένα δολοφόνος” σε μια κοινωνία είναι το ιατρικό σύστημα υγείας, τότε το σύστημα δεν έχει δικαιολογία εκτός από το να ασχοληθεί με τα επείγοντα ελαττώματά του. Είναι ένα αποτυχημένο σύστημα με ανάγκη άμεσης προσοχής»(11).


Παράδειγμα συνεργασίας ιατρικής, φαρμακοβιομηχανίας και βιομηχανίας τροφίμων: Το όριο τής χοληστερίνης πριν από μερικά χρόνια ήταν 250 mg/dL. Το κατέβασαν στα 220, μετά στα 200, τώρα στα 180. Κι ενώ η χοληστερίνη είναι κάτι ευεργετικό για τον οργανισμό, πείθουν τους ανθρώπους, ότι είναι κακό και τους προτρέπουν να παίρνουν φάρμακα μείωσής της. Επίσης, βγαίνουν και σχετικά τρόφιμα με φυτικές στερόλες και στανόλες. Τόσο τα φάρμακα, όσο και τα τρόφιμα, ρίχνουν τη χοληστερίνη, που δεν θα έπρεπε κι επί πλέον δημιουργούν ένα σωρό προβλήματα στον μέχρι τότε υγιή οργανισμό, για τα οποία θα απαιτηθούν επισκέψεις στους γιατρούς, θα συνταγογραφηθούν κι άλλα φάρμακα, που θα δημιουργήσουν άλλα προβλήματα και ούτω καθ΄εξής.  Έτσι, μέσω αυτής τής προπαγάνδας, οι υγιείς άνθρωποι μεταβάλλονται σε ασθενείς - πελάτες των ιατρών και των φαρμακευτικών βιομηχανιών. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Χοληστερίνη: Μια σύγχρονη ιατρική απάτη και Επικίνδυνα τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης).



Η σύγχρονη ιατρική δεν είναι πια μια ιατρική, που σχετίζεται με την υγεία. Όπως και οι φαρμακευτικές εταιρείες (διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Φαρμακοβιομηχανίες: Η παγκόσμια απειλή), η σύγχρονη ιατρική είναι μια επικερδής βιομηχανία ασθένειας, που μπορεί να επιβιώσει μόνο αν εκατομμύρια ασθενείς είναι άρρωστοι. Είναι μια βιομηχανία, που αρνείται να λάβει υπ΄όψη της σημαντικές πτυχές υγείας, όπως πώς οι επεξεργασμένες τροφές, οι υπερβολικές θερμίδες, το αλκοόλ, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, το στρες, η έκθεσή μας σε χιλιάδες τοξίνες τού περιβάλλοντος και των τροφών και η χαμηλή πρόσληψη βιταμινών, μετάλλων και άλλων θρεπτικών συστατικών οδηγούν στις ασθένειες, από τις οποίες υποφέρουμε.

Όσο συνεχίζει αυτή την τακτική και τις «ηρωικές» επεμβατικές θεραπείες καταστολής των συμπτωμάτων, θα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των στατιστικών αιτιών θανάτου και κατά μοιραίο τρόπο θα οδηγηθεί μελλοντικά σε πλήρη αδιέξοδο και αποτυχία δίνοντας τη θέση της σε άλλες μορφές και συστήματα θεραπείας.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Lazarou J, Pomeranz BH, Corey PN, Incidence of adverse drug reactions in hospitalized patients, JAMA 1998, 279:1200.

2. Journal of the American Medical Association, 284, 4, 483-5, July 2000.

3. Kalb C, When drugs do harm, Newsweek, April 27, 1998, 61.

4. “Reaction” American Medical News, January 15, 1996, 11.

5. Moore TJ, Cohen MR, Furberg CD, Serious adverse drug events reported to the Food and Drug Administration, 1998-2005. Archives of Internal Medicine 2007; 167: 1752-1759.

6. Hunt JM, Gjoka G, Nurse reporting of adverse events caused by medicines, Nurs Times December 9-15, 2003, 99(49):24-5.

7. Tissot E, Cornette C, Limat S, Mourand JL, Becker M, Etievent JP, Dupond JL, Jaequet M, Woronoff-Lemsi MC, Observational study of potential risk factors of medication administration errors,  Pharm World Sci. December 2003, 25(6):264-8.

8. JAMA 1998, 279: 1200-1216.

9. Cryka PA How many deaths occur annually from adverse drug reactions in thev United States Am J Med August 1, 2000, 109(2):122-30.

10. Onder G. Pedune C, Landi F, Cesari M, Della Vedona C, Bernabes R, Gambassi G  J Am Geriatr Soc December 2002, 50(12):1962-8.

11. Null G, Denn C, Feldman M, Rasio D, Smith D, Death by Medicine, Life Extention, March 2004.
Μάριος Δημόπουλος
Clinical Nutritionist
Fellow of the American Council of Applied Clinical Nutrition

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ (6)

Το 2002 στο περιοδικό Ιχώρ δημοσιεύθηκε άρθρο μου με τίτλο ''Στην Αιγηίδα η κοιτίδα του ανθρώπινου είδους. Κριτική στην αφροκεντρική θεωρία". Σας παρουσιάζουμε το άρθρο:


Στην Αιγηίδα η κοιτίδα του ανθρώπινου γένους

 

Κριτική στην αφροκεντρική θεωρία

 

Του Μαριου Δημοπουλου

Από αρχαιοτάτων χρόνων ο πόθος του ανθρώπου ήταν να μάθει τις ρίζες του, να γνωρίσει το γενεαλογικό του δένδρο. Κάθε αρχαίος λαός ισχυριζόταν ότι καταγόταν από κάποιους γενάρχες – βασιλείς (οι Έλληνες εν προκειμένω ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν απ’ το Δευκαλίωνα και την Πύρα). Αλλά ποιοί ήταν οι πρόγονοι των γεναρχών αυτών;
Φθάνοντας έτσι όλο και πιο πίσω καταλήγουμε μοιραία στο επίμαχο ερώτημα: Σε ποιά περιοχή γεννήθηκε το ον αυτό, στα χέρια του οποίου επαφίεται η τύχη της υδρογείου;
Στο ερώτημα αυτό κατά την αρχαιότητα δόθηκαν δύο απαντήσεις:
Κατά τη μία άποψη, κοιτίδα το ανθρωπίνου γένους υπήρξε η χερσόνησος του Αίμου (Διόδωρος Σικελιώτης, Διογένης Λαέρτιος κλπ.) κατά την άλλη η Ανατολή (Αραβία, Χαλδαία, Ευφράτης). Ολόκληρο το ανθρώπινο γένος κατά τη δεύτερη αυτή άποψη έλκει την καταγωγή του  από τον Αδάμ και την Εύα. Πρόκειται δηλαδή για τη βιβλική άποψη, την οποία προπαγάνδιζαν Ιουδαίοι και ιουδαΐζοντες χριστιανοί απ’ τα μεταλεξανδρινά χρόνια και έπειτα. Ο απολογητής της Εκκλησίας Θεόφιλος της Αντιοχείας, γράφει: «Μετά την πλάση του ανθρώπου ο Θεός εξέλεξε γι’ αυτόν τοποθεσία στις ανατολικές περιοχές, όπου και τον έθεσε... Έπειτα άρχισαν να γίνονται πολλοί και να πληθύνονται σ’ ολόκληρη την γή. Και μετακινήθηκαν για να εγκατασταθούν αλλού... ώστε έτσι  τώρα ολόκληρη η γη γέμισε από κατοίκους («Προς Αυτόλυκον», Β19, Β32).
Απευθυνόμενος ο Διογένης Λαέρτιος στους εκφραστές αυτών των απόψεων έδωσε την εξής απάντηση: Όλοι οι συγγραφείς αυτοί πλανώνται από άγνοια, αποδίδοντας στους βαρβάρους τα επιτεύγματα των Ελλήνων, εκ των οποίων όχι μόνον η φιλοσοφία αλλά και το γένος των ανθρώπων ξεκίνησε («Βίοι των φιλοσόφων»).
Φθάνοντας στις μέρες μας, οι «βιβλοκεντρικοί» επιστήμονες αποδέχονται την παλαιοδιαθηκική άποψη όσον αφορά την προέλευση του πολιτισμού (εξ ανατολών το φως), για την καταγωγή όμως του ανθρώπου κάνουν μια μικρή μετατόπιση απ’ τον «κήπο των πρωτοπλάστων» στην Αφρική. Συγκεκριμένα για την καταγωγή του ανθρώπου έχουν εκφρασθεί τρεις επιστημονικές θεωρίες:
α) της μονογενέσεως, σύμφωνα με τον οποία ο άνθρωπος δημιουργήθηκε σε μια μόνο περιοχή και από κει εξαπλώθηκε σ’ όλο τον κόσμο.
β) της πολυγενέσεως, σύμφωνα με την οποία η εμφάνιση του σημερινού ανθρώπου συντελέσθηκε σε πολλές περιοχές, και από κάθε περιοχή απλώθηκε σ’  όλο τον πλανήτη και
γ) της ολογενέσεως, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος δημιοουργήθηκε σε πολυάριθμες περιοχές σ’ ολόκηρο τον πλανήτη.
 
Οι περσσότεροι σήμερα αποδέχονται τη θεωρία της μονογενέσεως επιμένοντας στην αφρικανική καταγωγή του ανθρώπου. Το περίεργο όμως είναι ότι παλιότερα και οι υποστηρίζοντες τη θεωρία της πολυγενέσεως αρνούνταν πεισματικά την πιθανότητα η Αιγηίδα να έπαιξε ρόλο στην ανθρωπογένεση, γεγονός όμως που απεδείχθη περίτρανα απ’ τις νεότερες ανασκαφές με άνθρωπολογικά ευρήματα, όπως θα δούμε εν συνεχεία.
Οι αφροκεντριστές υποστηρίζουν ότι ο πρώτος άνθρωπος, ο Homo Erectus, ήλθε απ΄ την Αφρική πριν 1.000.000 χρόνια και μετεξελίχθηκε στον άνθρωπο του Νεάντερταλ, της Ιάβας και του Πεκίνου. Μια παραλλαγή της αφροκετνρικής θεωρίας, κύριος υπέρμαχος της οποίας είναι ο ανθρωπολόγος Κρίς Στρίγκερ, υποστηρίζει ότι υπήρξαν δύο μεταναστευτικά κύματα απ’ την Αφρική:
Το πρώτο κύμα πριν 1.000.000 χρόνια (Homo Erectus) και το δεύτερο κύμα πριν 100.000 ή 40.000 χρόνια (Homo Sapiens). Κατά τον Στρίγκερ δεν υπάρχει κανένα χαρακτηριστικό που να αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος του Νεάντερταλ εξελίχθηκε στον Homo Sapiens. Επρόκειτο απλώς περί αντικαταστάσεως. Οι άνθρωποι του Νεάντερταλ ήσαν, υποστηρίζει, βασιζόμενος στα ανθρωπολογικά ευρήματα, κατάλληλοι για τα κρύα κλίματα, ενώ οι Homo Sapiens κατάλληλοι για θερμά κλίματα. Άρα, καταλήγει, οι Homo Sapiens ήλθαν απ’ την Αφρική! Η συλλογιστική του όμως δεν είναι ισχυρή, διότι τότε οι Νεαντερτάλειοι δεν έχουν αφρικανική καταγωγή, όπως ισχυρίζονται οι αφροκεντριστές, εκτός κι αν η Αφρική τότε είχε ψυχρό κλίμα.
Το δεύτρο απ΄ τα κύματα, οι Homo Sapiens, μετανάστευσαν πριν 100 ή 40.000 χρόνια πάλι απ’ την Αφρική, αντικαθιστώντας όλους τους προγενέστερους Αφρικανούς.
Οι αφροκεντριστές όμως αγνοούν ή σκοπίμως περιφρονούν τα νέα ανθρωπολογικά δεδομένα, που ανατρέπουν το σκηνικό της παγκοσμίου προϊστορίας και ο αιγαιακός χώρος βγαίνει έτσι έξω απ’ το παιχνίδι της ανθρωπογενέσεως, παρά το γεγονός ότι τα νέα αυτά παλαιοανθρωπολογικά ευρήματα εντοπίσθηκαν κυρίως σε αυτή την περιοχή. Ο δογματισμός πολλών ανθρωπολόγων δεν έχει όρια. Ο ανθρωπολόγος Κυβιέ παλαιότερα υπεστήριζε, ότι «παλαιολιθικός άνθρωπος δεν υπάρχει». Αλλά και σχεδόν όλοι οι επιστήμονες μέχρι το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπεστήριζαν ότι η Ελλάδα ήταν ακατοίκητη κατά την παλαιολιθική εποχή. Ωστόσο οι απόψεις αυτές κλονίσθηκαν, όταν ο Γερμανός Στάμπφυς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ανεκάλυψε σε σπήλαιο της Βοιωτίας εργαλεία παλαιολιθικών ανθρώπων, ενώ άλλοι επιστήμονες αργότερα ανεκάλυψαν και απολιθωμένα ανθρώπινα οστά της παλαιολιθικής εποχής. Ομοίως και οι σύγχρονοι αφροκεντριστές δογματικά δεν δέχονται ότι η ανθρωπογένεση έγινε στην Ελλάδα ή και στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και  στη μελέτη μας αυτή θ’ αναφερθούν τα νέα ανθρωπολογικά δεδομένα, που αναδεικνύουν την Αιγηίδα το λίκνο του ανθρωπίνου γένους, και θα παρατεθούν επιχειρήματα και στοιχεία απ’ τον χώρο της αρχαιολογίας και της παλαιοανθρωπολογίας, που κλονίζουν εκ βάθρων τις απόψεις των Αφροκεντριστών.
 

Οι πρόγονοι του ανθρώπου στην Αιγηίδα αρχαιότεροι του Αυστραλοπίθηκου του αφρικανικού

 

Αρχικώς θ’ αναφερθούμε στους προγόνους του ανθρώπου στον ελλαδικό χώρο, τους ανθρωποπιθήκους, διότι αυτοί παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξελικτική αλυσίδα.
Το Σεπτέμβριο του 1989 ανακαλύφθηκε στο Ξηροχώρι Θεσσαλονίκης, απ’ τους παλαιοντολόγους Γεώργιο Κουφό, του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και Λουί Ντε Μπονίς, του Πανεπιστημίου Πουατιέ της Γαλλίας, το κρανίο ανθρωποειδούς-προγόνου του ανθρώπου της ομάδας των ραμαπιθήκων ηλικίας 9-11 εκατομμυρίων ετών. Οι επιστήμονες το ονόμασαν «Ουρανοπίθηκο Μακεδονικό». Σημειωτέον, ότι το παλαιότερο εύρημα ανθρωποειδούς-προγόνου του ανθρώπου (;) ήταν εκείνο του Αυστραλοπιθήκου του Αφρικανικού, ο οποίος παρουσιάσθηκε στην περιοχή του Ισημερινού πριν 3,18 εκατομμύρια χρόνια (κατ’ άλλους πριν 5 εκ.) και βάσει αυτού του ευρήματος εθεωρείτο κοιτίδα του ανθρώπου η Αφρική. Όμως ο ραμαπίθηκος  της Μακεδονίας είναι κατά 5-7 περίπου εκατομμύρια έτη αρχαιότερος απ’ τον αφρικανικό.
Η χρονολόγηση του κρανίου επιβεβαιώνεται και από την πανίδα, που ευρέθη μαζί μ’ αυτό. Απ’ την πανίδα αυτή αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι πριν 11 εκ. χρόνια στη Μακεδονία ζούσαν ύαινες, λεοπαρδάλεις, ρινόκεροι και γκαζέλες. Το γεγονός δε ότι ευρέθη το συγκεκριμένο εύρημα στη Μακεδονία, στον χώρο δηλαδή που έχουν βρεθεί τόσα πολλά παλαιοανθρωπολογικά ευρήματα αρχαιότερα κι απ’ αυτά της Αφρικής, εγείρει την υποψία μήπως κοιτίδα του ανθρωπίνου γένους είναι η Μακεδονία και οι γύρω περιοχές. Σημειωτέον ότι ένεκα της ανακαλύψεως των ευρημάτων αυτών, το διεθνούς κύρους αγγλικό επιστημονικό περιοδικό “New Scientist”` δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Κοιτίδα του ανθρώπου η Ελλάδα και όχι η Αφρική» (τεύχος 1701, 27-1-1990).
Την περίοδο εκείνη πρέπει να συνυπήρχαν οι άνθρωποι και τα ανθρωποειδή. Οι γεωλογικές ανακατατάξεις, που συνέβησαν κατά την διάρκεια τη Νεότερης Μετακαίνου Περιόδου (πριν από 15-20 εκ. χρόνια), επέφεραν αλλαγή της οικολογίας των όντων. Τότε πρέπει να εμφανίζεται και ο άνθρωπος στην Μακεδονία (που πιθανώς είναι εξέλιξη των ανθρωποειδών). Οι ανθρωποειδείς δεν εξαφανίζονται την περίοδο προ 9-11 εκ. ετών (εποχή που έζησε ο ραμαπίθηκος), αλλά υπήρχε συνύπαρξη ανθρωποιειδών και ανθρώπων, όπως απεδείχθη απ’ το νέο εύρημα του Homo Erectus Trigliensis (πρωτανθρώπου) των 11 εκ. ετών, και αυτό από τη Βόρεια Ελλάδα.
Απορίας άξιο είναι ακόμα πως οι αφροκεντριστές υποστηρίζουν, ότι ο Αυστραλοπίθηκος ο Αφρικανικός είναι πρόγονος του σημερινού ανθρώπου, όταν στην περιοχή της Αιγηίδας έχουν βρεθεί κι άλλα ανθρωποειδή εκτός απ’ το κρανίο του ραμαπιθήκου, ηλικίας αρχαιότερης απ’ αυτόν του Αυστραλοπιθήκου του Αφρικανικού. Προ 10 εκ. ετών, ζούσε ο Μεσοπίθηκος ο Πεντελικός, ο οποίος εντοπίσθηκε στην Αττική και ήταν πίθηκος, που δεν ζούσε πια στα δένδρα, αλλά περπατούσε με τα τέσσερα. Ο ανθρωπολόγος Ρογκίνσκυ θεώρησε ότι ορισμένοι ανθρωπόμορφοι πίθηκοι κάτω απ’ τις ίδιες συνθήκες της Πικερμικής περιόδου (η ονομασία αυτή οφείλεται στην ανεύρεση απολιθωμάτων ζώων στο Πικέρμι της Μεσοκαίνου  περιόδου, δηλ. προ 13 εκ. ετών) άρχισαν να κατεβαίνουν απ’ τα δένδρα και να περπατούν στο έδαφος, και ότι αυτά τα είδη πιθήκων αποτελούσαν τους προγόνους των ανθώπων.
Επίσης το 1973, 25 χιλ. βορειοδυιτκά της Θεσσαλονίκης, ευρέθη ο ανθρωποπίθηκος ο Μακεδονικός, τον οποίο το ανθωπολογικό συνέδριο της Νίκαιας το 1976 κατέταξε ομόφωνα στην κατηγορία των ραμαπιθήκων. Στα Λιόσια ευρέθη ο Γραικοπίθηκος το 1949 και το 1975 στο Αλλιβέρι της Ευβοίας ο Ελλαδοπίθηκος ο Ημίορθος (που δεν περπατούσε με τα τέσσερα, αλλά με τα δύο, όχι όρθια, αλλά ημιόρθια) ηλικίας 9-10 εκ. ετών, και ο οποίος είναι πιο εξελιγμένος απ’ τον Αυστραλοπίθηκο. Οι ημιόρθιοι αυτοί πίθηκοι είχαν όρθια στάση κατά 65% σε σχέση με τον άνθρωπο. Εξάλλου στο 8ο Παναφρικανικό Συνέδριο των ανθρωπολόγων, που συνήλθε το 1977 στο Ναϊρόμπι  της Κένυα, διατυπώθηκε η άποψη απ΄ το διάσημο ανθρωπολόγο Λήκυ, ότι ο αυστραλοπίθηκος δεν είναι άμεσος πρόγονος του ανθρώπου αλλά παράλληλος και ότι «οι Ελλαδοπίθηκοι είναι πλησιέστεροι προς το ανθρώπινο γένος» (Βήμα, 20 Δεκεμβρίου 1978).
Ο Α. Πουλιανός είχε εκφράσει τότε την εικασία, ότι «οι ελλαδοπίθηκοι είναι δυνατό να είναι πρόγονοι των αφρικανικών ανθρωπομόρφων και ανθρωπιδών» και ότι ο πίθηκος από τα Θαρούνια της Ευβοίας θα μπορούσε ν’ αποτελέσει μια τέτοια προγονική μορφή, τόσο για τον Αυστρλοπίθηκο, όσο και για τον άνθρωπο» (Καθημερινή, 29 Φεβρουαρίου 1976). Αυτό ενισχυόταν και απ’ το γενονός ότι στην Τρίγλια της Χαλκιδικής ο Α. Πουλιανός εντόπισε προγόνους του αλόγου και του ελέφαντα ηλικίας 9 εκ. ετών, ενώ ιππάρια θα εντοπισθούν στην Ισπανία και στην Αφρική 500.000 χρόνια αργότερα.
Άρα παρατηρούμε μια μετακίνηση απ΄ τον ελλαδικό χώρο προς τα δυτικά κι από κει προς την Αφρική. Γιατί λοιπόν κοιτίδα του ανθρωπίνου γένους να μην είναι η Αιγηίδα, όταν στην Ελλάδα έχουμε μια πλήρη μετάβαση απ’ το πλειοκαινικό πιθηκάνθρωπο στον ανθρωποπίθηκο του ανωτέρου μειοκαίνου, τον Ελλαδοπίθηκο; (περ. «Άνθρωπος», τομ. 3, σελ.25, έκδ. 1976). Σημειωτέον ότι απ΄το 1972 οι Έλντρεντζ και Γκούλντ υπεστήριξαν πειστικά ότι η παραγωγή νέων μορφών γίνεται σε στενές περιοχές, σε άκρες, απ’ όπου εξαπλώνεται στη συνέχεια το νέο είδος σε ευρύτερες. Και ο ελλαδικός χώρος, στον οποίο έζησε ο ραμαπίθηκος πληρεί αυτές τις προϋποθέσεις.
Βέβαια σήμερα, ύστερα απ’ τις πιό πρόσφατες ανακαλύψεις, τις οποίες θ’ αναφερθούμε στη συνέχεια, γνωρίζουμε ότι άνθρωποι ζούσαν εδώ και 11 εκ. έτη στη Μακεδονία και συνεπώς πίθηκοι δένδρων, πίθηκοι βαδίζοντες με τα τέσσερα και ημιόρθιοι πίθηκοι συμβίωναν με το ανθρώπινο είδος. Συνεπώς ημιόρθιοι πίθηκοι θα πρέπει να ζούσαν προ 12 εκ. ετών και ν’ απετέλεσαν την προγονική μορφή του ανθρώπου. Άλλωστε την περίοδο που ανακαλύφθησαν αυτά τα ευρήματα, ουδείς ηδύνατο ν’ αντιληφθεί ότι άνθρωποι κατοικούσαν την παρωχημένη εκείνη περίοδο (11 εκ. έτη), πόσο μάλλον στην Ελλάδα.


Οι πρωτάνθρωποι του αιγιακού χώρου

Το σπήλαιο των Πετραλώνων
 
Ας αναφερθούμε όμως στα ευρήματα του σπηλαίου των Πετραλώνων της Χαλκιδικής. Ως γνωστόν, εκεί ευρέθη κρανίο πρώιμου ανθρώπου (αρχανθρώπου), ο οποίος χρονολογείται στα 700 με 750.000 έτη. Ο αρχάνθρωπος ανήκε στο 11ο στρώμα, στην Κρίνεια παγετώδη περίοδο, που χρονοεντοπίζεται αυτή την εποχή.
Ο αρχάνθρωπος έχει χρονολογηθεί με 10 διαφορετικές μεθόδους, που έγιναν σε ξένα πανεπιστήμια, και οι οποίες έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα. Οι μέθοδοι ήσαν: η στρωματογραφική, η μέθοδος της πανίδας, της μικροπανίδας, της λιθοτεχνίας, η μέθοδος της στροφορμής των ηλεκτρονίων, του πυρηνικού φυσικού Ικέγια, η μέθοδος Ουρανίου-Θωρίου, η θερμοφωταύγεια, ο παλαιομαγνητισμός κ.ά. Οι υποστηρίζοντες ότι δήθεν ο αρχάνθρωπος είναι 260.000 ετών δεν έχουν δίκιο, διότι ο σταλαγμίτης, που σφράγισε τη σπηλιά, άρχισε να δημιουργείται πριν από 300-350.000 χρόνια και συνεπώς ό,τι ευρίσκεται κάτω απ΄αυτόν έχει απωσδήποτε μεγαλύτερη ηλικία (ο αρχάνθρωπος βρέθηκε πολύ πιό χαμηλά απ΄ το σταλαγμιτικό υλικό, στο 11ο στρώμα). Ο Πουλιανός αρχικά εκτίμησε ότι ο σταλαγμίτης άρχισε να σχηματίζεται προ 300-350.000 χιλ. χρόνων. Επειδή όμως η χρονολόγηση του αμφισβητήθηκε από κάποιους, έκοψε τον σταλαγμίτη σε δύο κομμάτια κι έδωσε από ένα σε δύο ειδικά εργαστήρια ραδιοχρονολόγησης, στο Τόκιο και στον Καναδά. Ο καθηγητής Motiji Ikeya του Τόκιο  το χρονολόγησε στα 350.000, ενώ ο H.P. Schward  του καναδικού εργαστηρίου στα 300-350.000. Ο Ikeyea ήταν κατηγορηματικός:
«Αν εγώ δίνω ηλικία 350.000 ετών για τον σταλαγμίτη, που είναι πολύ πιο πάνω απ’ το σημείο που βρέθηκε το κρανίο, τότε ο αρχάνθρωπος των Πετραλώνων πρέπει να τοποθετείται πολύ πάνω απ’ τα 350.000 χρόνια».
Ο ιατρός Ξηροτύρης και ο καθηγητής Μελέντης υποστήριξαν ότι το κρανίο είναι ηλικίας 260.000 ετών, αν όχι νεότερο, και ότι ανήκει στο εξελικτικό στάδιο του νεάντερταλ, στηριζόμενοι σε μια «ραδιοχρονολόγηση» των αμινοξέων του κρανίου απ’ τον καθηγητή Protsch. Όμως ο συνεργάτης του κέντρου Δημόκριτος Ι. Μανιάτης παρατήρησε ότι αποκλείεται να έγινε ραδιοχρονολόγηση των αμινοξέων του κρανίου, διότι τα αμινοξέα δεν «ραδιοχρονολογούνται», και ότι η μέθοδος δεν ειναι ραδιομετρική. Σε συνέδριο των Τσεχοσλοβάκων Ανθρωπολόγων, που συνήλθε στην πόλη Χούμπολετς (κοντά στην Πράγα) το Σεπτέμβριο του 1979, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών Θαδαίος Μπιελίτσκ τόνισε ότι η μέτρηση των αμινοξέων, που έκανε ο καθηγητής Protsch, ελέγχεται ως «αδόκιμη κι αμφίβολης αξία»`. Η μέθοδος αυτή αμφισβητήθηκε και σε διεθνές Συμπόσιο Αρχαιομετρίας (Hare, P.E. 1979). Εξ άλλου ο ίδιος ο Protsch ωμολόγησε ότι: «Δεν είδα ποτέ και με κανένα τρόπο ούτε εξέτασα το αυθεντικό κρανίο των Πετραλώνων στο παρελθόν» και ότι τον μεταχειρίσθηκαν «για να ενισχύσουν τον πόλεμό τους εναντίον άλλων».
Σημειωτέον ότι σε συνέδριο Προϊστορίας στη Νίκαια της  Γαλλίας (1976) έγιναν δεκτές οι απόψεις του Πουλιανού καθώς και ότι στη σπηλιά δεν υπάρχει τίποτε νεότερο απ’ τα 350.000 χρόνια. Όπως δε μας πληροφορεί η εφημερίδα «Μακεδονία» στο φύλλο της 8-4-1981, σε συνέδριο της Ουνέσκο ξένοι ειστήμονες υποστήριξαν τις θέσεις του Πουλιανού, καθώς και ότι ο αρχάνθρωπος των Πετραλώνων είναι ο αρχαιότερος των Ευρωπαίων και έχει ηλικία πάνω από 700.000 χρόνια.
Οι ξένοι αυτοί επιστήμονες ήταν ο Ινδός ανθρωπολόγος καθηγητής Λ. Βιντυάρτι, ο Μεξικανός ανθρωπολόγος καθηγητής Σαντιάγκο Γκενοβές και ο Συνεγαλέζος ανθρωπολόγος καθηγητής Σέικ Αντά Ντιόπ.
Η ανακάλυψη λοιπόν του αρχανθρώπου ανατρέπει τις απόψεις ορισμένων, που υποστηρίζουν ότι δήθεν ο Homo Sapiens εμφανίσθηκε το 40.000 ή το 100.000 στη Αφρική. Ο αρχάνθρωπος των Πετραλώνων ήταν έμφρων, δηλαδή Homo Sapiens. Ο συγγραφέας και πρόεδρος της Εταιρείας Θρακολογικών Μελετών Α. Καψής τον ονομάζει «Πρώιμο Σοφό Άνθρωπο» (Pro Homo Sapiens) («Θρακολογία», τεύχος 2, σελ. 7). Την ίδια άποψη έχει και ο Α. Πουλιανός, ισχυριζόμενος ότι, μετά απ’ αυτήν  την ανακάλυψη, το στάδιο του Homo Sapiens πρέπει να επεκταθεί προς τα πίσω (ενν. απ’ το 40.000 ή 100.000).
Τούτο πλην των άλλων αποδεικνύεται και εκ του ότι χρησιμοποιούσε φωτιά για να  ψήνει τα θηράματά του, είχε τέλεια εργαλειοτεχνεία και καταμερισμό εργασίας. Δηλαδή, σε άλλο χώρο του σπηλαίου είχε το εργαστήριο των οστέινων εργαλείων και σ’ άλλο χώρο το εργαστήριο των λίθινων. Κατασκεύαζε εργαλεία από λίθο, χαλαζία και βωξίτη, που τα μετέφερε απ΄ το σημερινό χωριό Κρήνη (6 χλμ. απ’ τη σπηλιά). Είχε μυαλό αρκετό και αίσθημα καλλιτεχνίας, εφόσον κατασκεύαζε με υψηλή τεχνική αμυγδαλόσχημα εργαλεία, μαχαίρια και κοπίδια και αμυγδαλόσχημα καλλιτεχνικά μαχαιράκια. Χρησιμοποιούσε και τα οστά απ’ τα ζώα που έτρωγε και μ’ αυτά κατασκεύαζε τσεκούρια και μαχαίρια καθώς και παραμάνες ή βελόνες, για να δένει τα δέρματα. Σ’ ένα οστό δε, έφτιαξε και οπή. Συνεπώς δεν είχε απλώς μυαλό, αλλά εξελιγμένη τεχνική. Αποδεικτικό δε τούτου είναι, ότι χρησιμοποιούσε και λειαντήρα. Κρατούσε σιαγόνα αγριοθηρίου απ’ τα δόντια και μ’ αυτό ελείαινε τα δέρματα. Σ’ ένα εργαλείο βωξίτη, η δεξιά πλευρά είναι ανέπαφη. Αυτό σημαίνει, ότι ο αρχάνθρωπος ήταν δεξιόχειρας και εκ τούτου εξάγεται το έμμεσο συμπέρασμα ότι είχε λαλιά.
Αξιοθαύμαστο είναι ότι ευρέθη και κρανίο ύαινας τοποθετημένο πάνω στην σιαγόνα της, και το αντικείμενο αυτό ήταν τοποθετημένο πάνω σε μια κόγχη της σπηλιάς, σα να το φύλαγε ο αρχάνθρωπος εν είδει «εικονίσματος». Συνεπώς ο άνθρωπος απ’ την εποχή εκείνη είχε κάποιο αίσθημα συμβολισμού.
Ο αρχάνθρωπος ακόμα κυνηγούσσε ομαδικά (αρκούδες κυρίως και άλλα ζώα), είχε μια κοινωνική δομή, και ο πολιτισμός του είναι πρωτόγνωρος και μοναδικός. Ουδεμία συνεπώς αμφιβολία υπάρχει, ότι ο Πετραλώνιος άνθρωπος του 700.000 π.0 ήταν Homo Sapiens και επομένως ή άποψη των αφροκεντριστών ότι ο Homo Sapiens ήλθε απ’ την Αφρική το 100.000 και πάλι καταρρέει εκ βάθρων.
Δεν είναι ο αρχάνθρωπος το μόνο εύρημα που ανεκάλυψε ο Α. Πουλιανός στο σπήλαιο των Πετραλώνων. Ανθρώπινα ίχνη υπάρχουν ως το τελευταίο στρώμα (27ο, ο αρχάνθρωπος ευρέθη στο 11ο). Δηλαδή άνθρωποι κατοικούσαν και προ του 700.000, της εποχής δηλαδή που έζησε ο αρχάνθρωπος, και συνεπώς οι απόψεις των κατακριτών του Πουλιανού, ότι δήθεν η χρονολογία του αρχανθρώπου είναι λανθασμένη, με μόνο το αντιεπιστημονικό αιτιολογικό ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει άνθρωπος στο Αιγαίο τόσο παλιά, δεν είναι ορθές.
Ο Α. Πουλιανός ως το 1981 ανεκάλυψε στο 16ο στρώμα δύο  ανθρώπινους σκελετούς ηλικάς 800.000 ετών, αλλά και στο 18ο στρώμα ανεκάλυψε ανθρώπινη κνήμη. Σήμερα έχει φθάσει δε ως το 27ο στρώμα του σπηλαίου και έχει αποδείξει ότι οι αρχάνθρωποι κατοικούσαν και στα 27 στρώματα.
Παράλληλα έχει ανακαλύψει περί 1000 εργαλεία και όπλα ηλικίας 1 εκ. ετών περίπου. Εξ άλλου στο σπήλαιο ανακαλύφθηκαν ίχνη φωτιάς, ηλικίας 1,050 εκ. ετών περίπου, τα αρχαιότερα στον κόσμο (Σημειωτέον ότι η επόμενη χρονολογικά χρήση φωτιάς είναι της Αφρικής, λίγο αργότερα, της Νότιας Γαλλίας (400.000 χρόνια πριν) και του ανθρώπου του Πεκίνου (360.000 χρόνια πριν). Στο σπήλαιο ακόμα βρέθηκε ένα τεμάχιο σταλαγμίτη καμμένο και ακριβώς σ’ αυτό το τεμάχιο μετρήθηκε η ηλικία της φωτιάς (1,050 εκ. έτη). Τη χρονολόγηση έκαμε με διάφορες μεθόδους ο Α. Πουλιανός, ο Ιάπωνας πυρηνικός φυσικός Ικέγια και ο βιοφυσικός  της ΝΑΣΑ, Α. Τσουσίμης, και απεδείχθη ότι ο καμμένος σταλαγμίτης ανήκε στο 24ο στρώμα. Στο ίδιο στρώμα του σπηλαίου βρέθηκε στην συνέχεια μαχαίρι από βωξίτη, που χρησιμοποιούσαν οι αρχάνθρωποι και στο 22ο στρώμα ανακαλύφθηκαν κι άλλα εργαλεία.
Αλλά η ανθρώπινη παρουσία στο σπήλαιο δεν εξαντλείται μόνο στα στενά του όρια, ξεφεύγει απ’ αυτό, αφού ο άνθρωπος καταφεύγει στα σπήλαια πριν 1,5 εκ. χρόνια, για να προφυλαχθεί απ’ τους παγετώνες. Με το σκεπτικό λοιπόν ότι, αν ευρίσκονταν άνθρωποι πριν τα 1-1,5 εκ. χρόνια, αυτοί θα ήσαν γηγενείς και δεν θα ήλθαν απ’ την Αφρική, άρχισαν τις επίπονες έρευνές τους γύρω απ΄το σπήλαιο ο Άρης Πουλιανός και η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος, με τις οποίες άλλαξαν το σκηνικό της παγκοσμίου προϊστορίας. Έξω απ’ το σπήλαιο, λοιπόν, ευρέθησαν τα πρώτα ανθρώπινα ασβεστολιθικά εργαλεία (τσεκούρια, μαχαίρια). Ένα δε εργαλείο είναι πολύ προχωρημένο για την εποχή του, αφού ο αρχάνθρωπος, που το κατεσκεύασε, το είχε γυαλίσει πάνω στην πέτρα με σκοπό να λειτουργεί σαν σκεπάρνι, όπως φτιάχνει το σκεπάρνι και ο σημερινός μαραγκός. Η μπροστινή του πλευρά λειτουργούσε σαν τσεκούρι, ενώ το πίσω μέρος σαν σφύρα, για να τρυπά τα διάφορα αντικείμενα. Το εργαλείο αυτό χρονολογείται στα 2 εκ. έτη, δηλαδή πολύ πριν εισέλθει ο άνθρωπος στην σπηλιά.
 

Κυνήγι ελέφαντα στην Πτολεμαϊδα πριν 3.000.000 από σήμερα

 
Ένα άλλο σημαντκό εύρημα του Πουλιανού, που αποδεικνύει την ύπαρξη ανθρώπου προ 3 εκ. ετών στον ελλαδικό χώρο, είναι ο διαμελισμένος ελέφαντας του Περδίκα της Πτολεμαΐδας. Με τη μέθοδο του παλαιομαγνητισμού χρονολογήθηκε το στρώμα που βρέθηκε ο ελέφαντας, κι έτσι απεδείχθη ότι έζησε προ 3 εκ. ετών περίπου. Στην ηλικία αυτή συνηγορεί και το είδος του ελέφαντα.
Ο ελέφαντας αυτός διαμελίσθηκε από ομάδα αρχανθρώπων της περιοχής, αφού ευρέθησαν πάνω στον σκελετό του δεκάδες αιχμηρά λίθινα και χαλαζιακά εργαλεία, τα οποία είναι αρχαιότερα απ’ τα αφρικανικά. Όπως μας πληροφορεί το περιοδικό “Nature” της 23ης Ιανουαρίου 2002, στην Gona της Αιθιοπίας ευρέθησαν εργαλεία ηλικίας 2,5 εκ. ετών. Βάσει δε αυτού του ευρήματος υπεστηρίζετο ότι κοιτίδα του ανθρώπου είναι η Αφρική, εφόσον εκεί ευρέθησαν τα «αρχαιότερα» εργαλεία.
Οι κυνηγοί («αρχάνθρωποι») του Περδίκα  της Μακεδονίας πριν από 3 εκ. χρόνια, όμως, έσπασαν το κεφάλι του ελέφαντα με χειροπελέκεις (με μεγάλα κοτρόνια, κοπανιστήρια), αφού πρώτα τον τύφλωσαν με εργαλεία οστέϊνα από περόνη ιππαρίου (οι περόνες ιππαρίου ευρέθησαν στο μάτι του ελέφαντα) και εν συνεχεία του αφαίρεσαν το μυαλό και άρχισαν το διαμελισμό του κρέατος, για να το μεταφέρουν πιθανότατα στην κατοικία τους. Επειδή ο ελέφαντας ήταν μεγάλο θηρίο (είχε μήκος 5 μ. και ύψος 4), υπολογίζεται ότι πρέπει να τον κυνήγησε μια ομάδα κυνηγών, 20-30 τον αριθμό τουλάχιστον. Συνεπώς οι αρχάνθρωποι των 3 εκ. ετών ήξεραν και να οργνώνουν το κυνήγι τους και ζούσαν είτε σε καλύβες είτε σε δένδρα, διότι η Πτολεμαΐδα ήταν ζούγκλα την εποχή εκείνη και το κλίμα ήταν θερμό και κατάλληλο για να ζήσει έξω απ’ τα σπήλαια.
Ο Α Πουλιανός και η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος όμως συνέχισαν τις έρευνές τους και ανεκάλυψαν στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος ήταν ακόμη αρχαιότερος. Συγκεκριμένα στην Ικαρία, στη Μήλο και στο Πόρτο Ράφτη της Αττικής ευρέθησαν εργαλεία 4-5 εκ. ετών. Στην Πτολεμαΐδα σε διάφορους αμμόλοφους ευρέθησαν εργαλεία ηλικίας 6 εκ. ετών. Στην περιοχή  της Χαλκιδικής και στη Μάνη εργαλεία 11-12 εκ. ετών. Τα εργαλεία της εποχής αυτής (από 4-12 εκ. έτη) ευρέθησαν διάσπαρτα σ’ όλη την Ελλάδα, από την Ήπειρο και τη Μακεδονία, ως την Κρήτη. Αυτό σημαίνει ότι οι αρχάνθρωποι κατοικούσαν σε όλη την Ελλάδα. Το μόνο που έμενε ήταν να ευρεθεί κι ένας σκελετός (ή μέρος σκελετού) ενός τέτοιου ανθρώπου.
Πράγματι ο Α. Πουλιανός ανεκάλυψε προσφάτως (1997) στην Τρίγλια της Μακεδονίας απολιθωμένη κνήμη κανονικού ανθρώπου. Η γωνία στρέψης της κνήμης αποδεικνύει ότι ήταν όρθιος άνθρωπος και είχε ύψος 1,20 μ. Η κνήμη ευρέθη σε στρώμα της ανωτέρω μειοκαίνου περιόδου. Δηλαδή ο αρχάνθρωπος ήταν ηλικίας 11 εκ. (+1.000.000) ετών. Δίπλα  του ευρέθησαν εργαλεία από χαλαζία της ίδιας περιόδου, που τα χρησιμοποιούσε για  να κάνει τις διάφορες εργασίες του. Ευρέθη και ανθρώπινο κόπρανο (κοπρόλιθος), το οποίο εχρονολογήθη από Έλληνα γεωφυσικό της ΝΑΣΑ  και είναι ηλικίας 11-12 εκ. ετών, της ίδιας δηλαδή ηλικίας με τα εργαλεία και την ανθρώπινη κνήμη, και στη συνέχεια ανέλυσε με το μικροσκόπιο όλες τις τροφές του αρχανθρώπου.
Το μέρος τώρα που ευρέθη ο αρχάνθρωπος ήταν γεμάτο από αποφάγια (δικά του ή και των συνανθρώπων του) προερχόμενα από ζώα της εποχής (ρινόκερους, τραγόκερους, πουλιά και ιππάρια). Συνεπώς ο αρχάνθρωπος της Τρίγλιας ως κυνηγός κυνηγούσε ιππάρια, μαστόδοντες και άλλα ζώα. Τα εργαλεία του δεν ήταν χοντροκομμένα, αλλά αρκετά δουλεμένα σαν και αυτά του Περδίκα της Μακεδονίας (3 εκ. ετών, αλλά και του σπηλαίου των Πετραλώνων). Επί  παραδείγματι ευρέθη εργαλείο 12 εκ. ετών, το οποίο ήταν σκεπάρνι. Στο εργαλείο αυτό φαίνεται ξεκάθαρα η λείανση. Όμοια εργαλεία ευρέθησαν στη Θεσσαλία, στο Αιτωλικό και στη Μάνη. Το εύρημα λοιπόν δεν είναι ανθρωποπίθηκος (όπως ο ραμαπίθηκος της Μακεδονίας ή ο Ελλαδοπίθηκος ο Ημίορθος), αλλά όρθιος άνθρωπος, γι’ αυτό και ο Α. Πουλιανός τον ονόμασε “Homo Erectus Trigliensis”.


Ανθρωπολογικές αποδείξεις ότι οι homo sapiens δεν ήλθαν από την Αφρική
 
Ο Ούγγρος Νικόλαος Κρετζόϊ, επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης και πρόεδρος σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Βιέννη για την καταγωγή του ανθρώπου του Αμερικανικού Ιδρύματος Ανθρωπολογικών Ερευνών Ουέννερ Γκρεν, όταν επισκέφθηκε το σπήλαιο των Πετραλώνων και διεξήγαγε έρευνες, ανεκοίνωσε πόρισμα με τίτιλο: «Είναι η Νότιος Αφρική η μόνη κοιτίς του ανθρώπου;» (εφ. «Εστία», 25-11-1976). Ομοίως απ΄ το 1951 ο διαπρεπής σοβιετικός ανθρωπολόγος Γ. Ντέμπετζ θεωρούσε ότι από τα παλαιοανθρωπολογικά ευρήματα του αιγαιακού χώρου αποδεικνύεται ότι ο άνθρωπος «δεν ήλθε από αλλού».
                        Το Παγκόσμιο Συνέδριο Ανθρωπολογίας και Εθνογραφίας στο Τόκιο, που συνήλθε το 1968 και στο οποίο συμμετείχαν οι κορυφαίοι επιστήμονες της παγκοσμίου ανθρωπολογίας, κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Ο ίδιος κατά βάση «λαός» έζησε στα Βαλκάνια από  την αρχαιότερη τουλάχιστον Παλαιολιθική εποχή (600.000) ως τουλάχιστον την εποχή του Χαλκού (1.200 π.Χ.)», (εφ. «Ελευθεροτυπία», 5 Ιουνίου 1977, τίτλος άρθρου: «Η ανθρωποποίηση του ανθρώπου έγινε στην Ελλάδα»). Τα ίδια υποστήριξαν μεταξύ άλλων και οι ανθρωπολόγοι Ντέμπετζ και Lark. Με ποιά στοιχεία, λοιπόν, υποστηρίζεται ότι οι Homo Sapiens ήλθαν απ’ την Αφρική στην Ευρώπη το 100.000 και εξάλειψαν το προηγούμενο είδος του ανθρώπου, που ζούσε εκεί, ή το προηγούμενο αυτό είδος εξαλείφθηκε αφ’ εαυτού με την πάροδο του χρόνου;
Ένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο για την ανθρωπολογική συνέχεια, που επικρατεί στον Ελλαδικό χώρο απ’ την παλαιολιθική εποχή ως σήμερα, είναι η ανακάλυψη τριών νέων παλαιοανθρωπολογικών ευρημάτων. Σκελετός νεαρού ατόμου ηλικίας 400.000 ετών ευρέθη στο σπήλαιο των Πετραλώνων και πάλι απ’ τον Α. Πουλιανό. Ο σκελετός ευρέθη μέσα σε σταλαγματικό υλικό. Έτσι με βάση την λιθοτεχνία και την πανίδα επετεύχθη η χρονολόγησή του, και ανήκει στη «Μίντελ-Ρις» (μεσοπαγετώδης περίοδος της γης), δηλαδή απέχει από μας 360-425.000 χρόνια.
Στο ίδιο σπήλαιο ευρέθησαν εργαλεία και μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων ταφής. Στη Μάνη ευρέθη κρανίο 300.000 ετών. Στον Πηνειό ανθρώπινο κρανίο (αρχανθρώπου) ηλικίας 400.000 ετών. Το κρανίο αυτό το χρονολόγησε ο Α. Πουλιανός με την βοήθεια του Κέντρου Ερευνών «Δημόκριτος». Το καταπληκτικό είναι, ότι το κρανίο του δεν διαφέρει απ’ αυτό του σύγχρονου ανθρώπου. Αφού όμως δεν διαφέρει, δεν είναι δυνατό να ευσταθήσει η άποψη του Στίγκερ, ότι οι Homo Sapiens ήλθαν το 100.000 και ότι οι προγενέστεροι κάτοικοι της Ευρώπης διέφεραν απ’ τους σημερινούς.
 
Αρχαιολογικές αποδείξεις ότι οι Homo Sapiens δεν ήλθαν από την Αφρική
 
Εκτός από κρανία και σκελετούς, που ανήκαν στην Άνω Παλαιολιθική εποχή (700.000-100.000), έχουν βρεθεί και αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία αποδεικνύουν ότι υπάρχει και αρχαιολογική συνέχεια κατά την περίοδο αυτή. Εκτός των προαναφερθέντων έχουν βρεθεί στην Αττική και στις Κυκλάδες εργαλεία από ασβεστόλιθο. Στον Αλιάκμονα ευρέθη λίθινος πέλεκυς ηλικίας 250.000 ετών. Αξιοσημείωτο είναι, ότι στην Εύβοια ευρέθησαν 4.000 πέτρινα εργαλεία παρόμοιας τεχνοτροπίας όλων των περιόδων της παλαιολιθικής εποχής, κάτι που αποδεικνύει  την πολιτιστική συνέχεια του ελλαδικού χώρου.
Κατά την περίοδο της Μέσης Παλαιολιθικής εποχής (100.000-33.000) οι προϊστορικοί κάτοικοι του Αιγαίου βελτίωναν τις συνθήκες της καθημερινής ζωής τους και χρησιμοποιούσαν νέο υλικό για τα εργαλεία τους, τον πυριτόλιθο. Έχουν βρεθεί ξύστρες, μαχαίρια και αμυγδαλόσχημοι «μπαλτάδες». Στη Σιάτιστα της δυτικής Μακεδονίας, στη Μεγαλόπολη και στην περιοχή της Θεσσαλονίκης ευρέθησαν εργαλεία (λίθινοι, χειροπέλεκεις) ηλικίας 100.000 ετών και στη Θεσσαλία απολιθωμένα οστά και εργαλεία από πυριτόλιθο.
Το 1960 εκατοντάδες παλαιολιθικά εργαλεία και απολεπίσματα ανακαλύφθησαν στη δυτική πλευρά της Πελοποννήσου και στην Αχαΐα. Το 1958 στις όχθες του Πηνειού, κοντά στη Λάρισσα, ευρέθησαν εργαλεία ηλικίας 50-100.000 ετών. Στην Ήπειρο, στην κοιλάδα του Λούρου, στον Κοκκινόπηλο (50 χλμ. από τα Ιωάννινα) ευρέθηκαν 800 εργαλεία και απολεπίσματα από ασβεστόλιθο μέσα σε στρώμα ερυθρογής ηλικίας 50.000 χρόνων. Στο σπήλαιο Ασπροχάλικο Ηπείρου ευρέθησαν εργαλεία όμοια μ’ αυτά του Κοκκινόπηλου, τα οποία είναι ηλικίας 38.000 χρόνων. Αξιοσημείωτο είναι, ότι στην Αλόννησο των Β. Σποράδων ανεκαλύφθησαν από τον Δ. Θεοχάρη παλαιολιθικά εργαλεία, όμοια μ’ αυτά του Κοκκινόπηλου της Ηπείρου, ηλικίας 10.000 χρόνων.
Εκ των δεδομένων αυτών λοιπόν εξάγονται δύο συμπεράσματα:
α) Σε όλο τον ελλαδικό χώρο υπάρχει ενιαία τεχνοτροπία και συνεπώς ενιαίος πολιτισμός, όπως αποδεικνύεται από εργαλεία όμοιας τεχνοτροπίας, που ευρέθησαν σε διάφορες απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές της Ελλάδος. Συνεπώς υπήρχε επικοινωνία μεταξύ των κατοίκων της Αιγηίδας και φορέας του πολιτισμού αυτού ήταν ένας συγκεκριμένος λαός.
β) Όπως είδαμε, τα εργαλεία του Κοκκινόπηλου είναι 50.000 χρόνων, ενώ τα εργαλεία του σπηλαίου Ασπροχάλικου της Ηπείρου είναι 38.000 χρόνων περίπου και είναι όμοια στην τεχνοτροπία. Αυτό σημαίνει, ότι οι Homo Sapiens δεν είναι δυνατόν να ήλθαν το 40.000 απ’ την Αφρική, εξαφανίζοντας τον προγενέστερο πληθυσμό, όπως ισχυρίζονται πολλοί, διότι τότε θα έπρεπε τα εργαλεία να ήταν διαφορετικής τεχνοτροπίας. Δηλαδή οι Αφρικανοί ερχόμενοι στο Αιγαίο θα έπρεπε να έφερναν και δικά τους εργαλεία, τα οποία θα διέφεραν πολύ απ’ τα εργαλεία των κατοίκων του Αιγαίου. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει. Απεναντίας στην Αλόννησο ευρέθησαν εργαλεία όμοιας τεχνοτροπίας ηλικίας 10-100.000 χρόνων και στον Πηνειό εργαλεία ηλικίας 50-100.000 χρόνων, κάτι που αποδεικνύει τη συνέχεια απ’ τα βάθη των παλαιολιθικών χρόνων ως  τα νεότερα χρόνια. Ούτε όμως είναι δυνατό να ευσταθήσει η άποψη του Στρίγκερ, ότι οι Αφρικανοί ήλθαν γύρω στο 100.000, διότι εργαλεία παρόμοια στην τεχνοτροπία με τα προαναφερθέντα έχουμε και σε προγενέστερες εποχές, με τη διαφορά ότι τα νεότερα είναι πιό εξελιγμένα.
Ακόμα, η έλλειψη πολιτιστικού κενού και η ομοιότητα της τεχνοτροπίας στην κατασκευή εργαλείων δεν επιβεβαιώνει τη μεταναστευτική θεωρία. Αντιθέτως, οι ίδιοι αυτόχθονες κάτοικοι του Αιγαίου απ’ τα βάθη της Παλαιολιθικής εποχής (700.000 χρόνια τουλάχιστον) δημιούργησαν “in situ” (επί τόπου) ένα λαμπρό για την εποχή πολιτισμό και οι απόγονοί  τους συνέχισαν τον πολιτισμό αυτό προσπαθώντας να κάνουν νέα πολιτιστικά βήματα.
Τα νέα αυτά πολιτιστικά βήματα, αποτέλεσμα μακροχρόνιας προσπάθειας – κάτι που αποδεικνύει ότι ο πολιτισμός του Αιγαίου δημιουργήθηκε “in situ”  και δεν είναι ετερόφωτος -, τα έκαναν οι ίδιοι οι αυτόχθονες κάτοικοι του Αιγαίου επίσης της Νεότερης Παλαιολιθικής εποχής (33.000). Την περίοδο εκείνη η λιθοτεχνία τελειοποιείται, γι’ αυτό και συναντάμε σχεδόν έργα τέχνης. Ο όγκος των εργαλείων ελαττώνεται και γίνονται μικρές λεπίδες, ώστε ο παλαιολιθικός άνθρωπος να απαλλαγεί απ’ τον κόπο του βάρους.
Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν μια μακρόχρονη παράδοση. Το ότι υπάρχει συνέχεια απ’ τη Μέση προς την Νεότερη Παλαιολιθική περίοδο αποδεικνύεται και εκ του γεγονότος ότι στο Κοκκινόπηλο (όπου πριν είδαμε ότι ευρέθησαν παλαιολιθικά εργαλεία και απολεπίσματα σε στρώμα ερυθρογής), ευρέθη μια λιθοτεχνία με μικρές λεπίδες, που χρονολογείται στις αρχές της Νεότερης Παλαιολιθικής εποχής. Εφ’ όσον τα εργαλεία αυτά ευρέθησαν στον ίδιο τόπο, σημαίνει ότι δεν είχαμε άφιξη νέου πληθυσμού στο Αιγαίο, αλλά οι ίδιοι οι φορείς την Μέσης Παλαιολιθικής συνέχισαν επί τόπου τον πολιτισμό και κατασκεύασαν τα εργαλεία αυτά της Νεότερης Παλαιολιθικής. Η αρχαιολογική αυτή συνέχεια του Αιγαίου Πολιτισμού από την Άνω Παλαιολιθική εποχή (700.000) επιβεβαιώνεται και απ’ τον πρόεδρο Θρακολογικών Μελετών Α. Καψή: «Από τους προϊστορικούς χρόνους της αγράφου ιστορίας δημιουργήθηκε ένας πρωτόγονος πολιτισμός της Κάτω Παλαιολιθικής εποχής ένα εκατομμύριο–700.000 χρόνια από τους αυτόχθονες κυνηγούς της χερσονήσου του Αίμου και της Αιγηίδας, που αρχίζουν να εκμεταλλεύονται τον πλούτο της. Το γεγονός αυτό ήταν ένα φωτεινό ορόσημο στην εξέλιξη πάνω στη Γη, ενώ οι Μεσοπαλαιολιθικοί άνθρωποι (100.000-35.000 χρόνια προ της εποχής μας) με τα εργαλεία της εμπειρίας των προγόνων τους προπαρασκεύασαν στις ίδιες περιοχές το δρόμο της πνευματικής εξέλιξης των απογόνων και διαδόχων τους. Στην τελευταία παλαιολιθική περίοδο της Άνω Παλαιολιθικής (35/30.000-10.000 χρόνια προ της εποχής μας), οι αυτόχθονες πάντοτε κάτοικοι–κυνηγοί δημιούργησαν το μικρολιθισμό» (Θρακολογία, τεύχος 3, σελ.91).
Συμπερασματικά, κοιτίδα του ανθρωπίνου γένους είναι η Αιγηίδα και συνεχώς οι παλαιολιθικοί κάτοικοι του Αιγαίου με κοιτίδα την Ήπειρο και τη Μακεδονία επεκτείνονταν προς όλες τις γειτονικές αρχικά και ύστερα σε πιό απόμακρες περιοχές. Η Κάτω Παλαιολιθική περίοδος ξεκινά στα Πετράλωνα  της Μακεδονίας περί το 700.000 (στην προαγματικότητα πολύ πιό πίσω), στη Ροδόπη το 400.000, ενώ στο Ολτ της Ρουμανίας το 300.000. Συνεπώς έχουμε μια βαθμιαία αργή προώθηση πολιτιστικών στοιχείων από τη Μακεδονία προς άλλες περιοχές, που  συνεπάγεται και πληθυσμιακή μετακίνηση. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τη Μέση Παλαιολιθική εποχή. Αυτή ξεκινά στη Μακεδονία  το 100.000, ενώ στο Ολτ της Ρουμανίας το 40.000 περίπου. Ομοίως και η Άνω Παλαιολιθική εποχή ξεκινά στο Αιγαίο το 33.000 περίπου. (Ασπροχάλικο Ηπείρου, Θράγθι Αργολίδας), ενώ στο Ricipeni της Ρουμανίας και στο Δνείπερο της νότιας Ρωσίας το 21.700. Οι αυτόχθονες συνεπώς κάτοικοι του Αιγαίου απ΄την παρωχημένη αυτή εποχή μετακινούνται προς βορρά μεταφέροντας και πολιτιστικά στοιχεία. Η μετακίνηση αυτή όμως δεν συμβαίνει μόνο προς βορρά αλλά και προς δύση. Οι παλαιολιθικοί κάτοικοι του Αιγαίου έφθασαν μέχρι την Ν. Ιταλία (τότε μεταξύ Ηπείρου και Θεσσαλίας δεν υπήρχε θάλασσα), εφ’ όσον στο Romanelli ευρέθησαν εργαλεία μικρολιθοτεχνίας ηλικίας 12.000 χρόνων όμοια με αυτά του Ασπροχάλικου της Ηπείρου, που χρονολογούνται στο 35.000. Εφ’ όσον προηγείται ο αιγαιακός πολιτισμός του ευρωπαϊκού, δεν αποκλείεται  συνεπώς και οι γνωστές σπηλαιογραφίες της Γαλλίας και ο προϊστορικός πολιτισμός της εποχής εκείνης να είναι δημιούργημα των φορέων του αιγαιακού πολιτισμού.
 
Επίλογος
 
Ο αφροκεντρισμός δεν αποτελεί μια αμιγώς επιστημονική θεωρία, εφόσον υποκρύπτει πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι τελευταία υποστηρίζεται από ορισμένους ότι πλήν του ανθρώπου και ο πολιτισμός γεννήθηκε στην Αφρική και ότι ο κλασσικός πολιτισμός αποτελεί κακέκτυπο του αφρικανικού (Η θεωρία περί Μαύρης Αθηνάς του Bernal). Και φυσικά όλες αυτές οι θεωρίες δεν  αναπτύσσονται ούτε από ειλικρινή συμπάθεια προς τους Αφρικανούς ούτε από επιστημονική αμεροληψία. Κάθε άλλο παρά αμερόληπτος είναι ο M. Bernal στη «Μαύρη Αθηνά», όπως και οι ανθρωπολογούντες αφροκεντριστές. Αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι η περίπτωση του Bretinger, ο οποίος, όταν βρέθηκε το κρανίο του αρχανθρώπου των Πετραλώνων, θεώρησε πως συγγενεύει τόσο πολύ με τα αφρικανικά αντίστοιχα ευρήματα, ώστε να δύναται ν’ αναγορευθεί ως ο «πρώτος Αφρικανός έξω απί την Αφρική».
Οι απόψεις όμως των αφροκεντριστών θα πρέπει εκ των πραγμάτων να θεωρηθούν σήμερα αντιεπιστημονικές και αναληθείς, διότι απ’ τα νεότερα ευρήματα, που παραθέσαμε ανωτέρω, αποδεικνύεται με βάση τα επιστημονικά και μόνο δεδομένα ότι:
α) Κοιτίδα του ανθρωπίνου γένους είναι η περιοχή της Αιγηίδας και πιο συγκεκριμένα στο αρχικό στάδιο η Μακεδονία (η ευρύτερη περιοχή από την Πίνδο ως τη Μ. Ασία), αφού εκεί βρέθηκε ο αρχαιότερος άνθρωπος της γης (Homo Erectus) ηλικίας 11 εκ. ετών.
β) ¨Ανθρωποι, ανθρωποειδή, πιθηκάνθρωποι (βαδίζοντες με τα τέσσερα ή ημιόρθιοι) πριν 11 εκ. χρόνια συνυπήρχαν.
γ) Οι Homo Sapiens δεν ήλθαν απ’ την Αφρική το 100.000. Ο Homo Sapiens κατοικούσε στο Αιγαίο απ’ το 800.000 τουλάχιστον.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ (5)

Ανακοίνωση του ανθρωπολόγου Άρη Πουλιανού σε διεθνές συνέδριο.

16th International Congress of the International Union of Anthropological and Ethnological Sciences
(IUAES)

Οι Πρώτοι άνθρωποι εμφανίστηκαν πριν από 13 εκατομμύρια χρόνια, ανακοινώθηκε στο 16ο Παγκόσμιο Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Ανθρωπολογικών και Εθνολογικών Επιστημών(2009), από τον δρα Ανθρωπολογίας Άρη Πουλιανό (πρόχειρη μετάφραση της ανακοίνωσης στα ελληνικά ακολουθεί στο τέλος). Εκεί παρουσίασε ευρήματά τους: κνήμη και εργαλεία ατόμων που παρουσιάστηκαν το 1997 – , και ο απολιθωμένος σκελετός κοριτσιού 14 ετών, της “Δάφνης”, που βρέθηκε το 2008 στις ανασκαφές τού όρους Κάλαυρος, κοντά στο περίφημο Σπήλαιο των Αρχανθρώπων στα Πετράλωνα Χαλκιδικής, όπου ήδη έχουν βρεθεί οστά 3 …δισέγγονών της!
Στο μεταξύ έχουν ήδη βρεθεί και οι ενδιάμεσοι “κρίκοι” σε άλλα σημεία στην Ελλάδα, όπως στην Πτολεμαΐδα και την Ικαρία.
Η εμφάνιση των πρώτων ανθρώπων στη Χαλκιδική έχει ήδη εξηγηθεί από το γεγονός τής μεγάλης ηφαιστειακής έκρηξης που έδωσε η τάφρος τού σημερινού Β. Αιγαίου 17.000.000 χρόνια πριν, η οποία αφάνισε τα τροπικά δέντρα τής περιοχής, στα οποία ζούσαν, μεταξύ άλλων, οι κατά 65% όρθιοι Ελλαδοπίθηκοι (οστά των οποίων έχουν βρεθεί ήδη από το 1974).
Από τότε το είδος αυτό επέζησε χάρη σε μεταλλάξεις που το βοήθησαν να σταθεί εντελώς όρθιο στο έδαφος 4 εκ. χρόνια αργότερα, δηλ. πριν από 13 εκ. χρόνια το έκαναν ΟΡΘΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟ με ΘΑΡΡΟΣ, αλληλοβοήθεια και ελεύθερα χέρια για κράτημα λίθων και ξύλων για την άμυνά του και για την αναζήτηση τροφής, και με τη διατήρηση της φωτιάς αργότερα, με την οποία αντιμετώπισε τις παγετώδεις περιόδους.
Μεταξύ αμέτρητων διεθνών διακρίσεων, ο δρ Πουλιανός εκλέχθηκε από τους συναδέλφους του Αντιπρόεδρος στο Παγκόσμιο Συνέδριο Ανθρωπολογίας στο Τόκιο, Πρόεδρος στο 3ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Ανθρωπολογίας, συν-ιδρυτής και μέλος του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ανθρωπολογίας, και επικεφαλής τής συνεδρίας για την ανθρωπογένεση στο τελευταίο Παγκόσμιο Συνέδριο Ανθρωπολογίας.

THE PROCESS OF HOMINIZATION
Kunming, China, 31-7-2009
By Drs Aris and Daphne N. Poulianos


Πρόχειρη μετάφραση της πρόσφατης ανακοίνωσης του Άρη Πουλιανού για την εμφάνιση των πρώτων ανθρώπων

Η εξέλιξη της ανθρωποποίησης
δρ Άρης Πουλιανός, 16ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ανθρωπολογικών και Εθνολογικών Επιστημών, Κουνμίγκ-Κίνα, 31-7-2009


Ο τίτλος αυτής της εργασίας μπορεί να ακούγεται λίγο ντετερμινιστικός, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι τα ανθρώπινα όντα πέρασαν μια μεγαλύτερη περίοδο ανθρωποποίησης, απ’ ό,τι συνήθως οι ιστορικοί πιστεύουν
σήμερα, συμπεριλαμβανομένων των μαρξιστών.
Σίγουρα προερχόμαστε από τους πίθηκους, αλλά όχι τους αφρικανικούς. Πριν από 20 εκ. χρόνια ζούσαν στην Ευρώπη πάνω από πενήντα είδη πιθήκων. Αλλά ένας πίθηκος, που ονόμασα Ημιόρθιο Ελλαδοπίθηκο (Helladopithecus semierectus), ζούσε στα δέντρα, δεκαεπτά εκατομμύρια χρόνια πριν (ΑΝΘΡΩΠΟΣ, τόμ. 3, Nο1, Ιαν. 1976, σελ 3 – 30, Αθήνα).
Η γνωστή πανίδα Πικερμίου της περιόδου τού Μειοκαίνου (23-5 εκ. χρόνια πριν), έχει βρεθεί από την Ουγγαρία, μέσω των Βαλκανίων, ως το Ιράν: (Wagner, A1840: Fossile Uberreste Von einem Affen und anderensau getierren aus Griechenland. Abh. Bayer. Akad. Wiss, 3, Μόναχο). Μεταξύ άλλων ευρημάτων, ένα πολύ σημαντικό από εκείνη την περίοδο ήταν ο Πεντελικός Μεσοπίθηκος (Mesopithecus pentelici), ένας επίγειος πίθηκος που έζησε σε μια μεγάλη περιοχή, πέρα από την Ελλάδα. Η μεγάλη του εξάπλωση σε μια ευρεία περιοχή, προϋποθέτει ότι κάποιοι ανθρωπόμορφοι πιθήκοι μπορούσαν να “κατεβούν από τα δέντρα” (Roghinski, JJ & MG Levin, 1963: Anthropologhia, Moskva, str. 184 με 185), και άρχισαν να περπατούν. Κατά συνέπεια, μεταξύ αυτών των καταβατών, θα μπορούσε να είναι ορισμένες μορφές προγονικές τού ανθρώπου.
Μια απολιθωμένη κάτω γνάθος από την Αττική βρέθηκε από έναν Γερμανό αξιωματικό κατά τα χρόνια της κατοχής (1942), και περιγράφεται από τον G. Von Koenigswald, (1972: Einunterkiefez eines fossilen Hominoiden aus dem Griechenlands unterpliozan. Konikl. Nederl. Akademie Van Wetenschappen. Σειρά Β, 75 , Αρ. 5, σελ. 385 – 394, Άμστερνταμ), φαίνεται να είναι μια προηγμένη μορφή που δεν ανήκει στους Δρυοπιθήκους (Dryopithecinae), και που θα μπορούσαν να αποτελούν επίσης την αρχή των αφρικανικών πρωτευόντων. Ο Koenigswald του δωσε το όνομα ‘graecopithecus’ (Γκρεκοπίθηκος). Η ηλικία του είναι περίπου 9 εκατομμύρια έτη. Η κάτω σιαγόνα ενός άλλου είδους που βρέθηκε από τη γαλλική αποστολή το 1972 κοντά στη Θεσσαλονίκη, το οποίο είδος ονομάστηκε Μακεδονικός Δρυοπίθηκος (Dryopethicus macedoniensis). Αλλά είναι από ένα πιο προηγμένο είδος από τους Δρυοπιθήκους, και σύμφωνα με Koenigswald είναι πιο στενά συνδεδεμένο με τους ανθρωπίδες. Η ηλικία του είναι του Άνω Μειοκαίνου (Vallesian, 6-7 εκ. έτη).
Τέλος, το εύρημα που περιγράφεται στην παρούσα ανακοίνωση, του Ελλαδοπιθήκου (Helladopithecus), είναι το πάνω μέρος τού αριστερού μηραίου οστού κια βρέθηκε από την αποστολή μας το 1974 κοντά στα Θαρούνια, ένα χωριό στο νησί τής Εύβοιας. Η ηλικία του είναι του Κάτω Μειοκαίνου, περίπου 17 εκατομμυρίων ετών, η οποία επιβεβαιώθηκε από την στρωματογραφία του, και φυλάσσεται σήμερα στο Ανθρωπολογικό Μουσείο των Αρχανθρώπων των Πετραλώνων Χαλκιδικής.
Περιγράφεται πλήρως στη συνέχεια και είναι ενός ημιόρθιου πιθήκου, στην κατηγορία την οποία οι συγγραφείς αποδίδουν το σύνολο παρόμοιων ευρημάτων από την Αττική και τη Μακεδονία.
Το ευρεθέν οστό αυτό έχει 98 χλστ. μήκος (ονομάστηκε ”Α.Ε. – 1”), φαίνεται να ανήκει σε ένα νεαρό άτομο, και όλο το μήκος του (κατ’ αναλογία υπολογιζόμενο) δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από 350 mm. Οπότε το ύψος τού ατόμου πρέπει να είναι περίπου 140-150 εκατοστά. Το βάρος του, σύμφωνα με το δείκτη Debetz (ICVS), πρέπει να είναι περίπου 40-42 κιλά. Ο δείκτης παχύτητας τότε είναι περίπου 22,85. Ο ίδιος δείκτης σε ουρακοτάγκους, χιμπατζήδες και γορίλες είναι 32-33, ενώ για τον άνθρωπο είναι τα 18 -21.
Αλλά μεταξύ όλων αυτών των έμμεσων μεθόδων προσδιορισμού τού ευρήματος, το καλύτερο θα ήταν να μετρηθεί επακριβώς η γωνία στρέψης, προκειμένου να καθοριστεί το ποσοστό της όρθιας στάσης. Έτσι, αναπτύχθηκε μια νέα μέθοδος για τη μέτρηση της γωνίας στρέψης σε ένα σπασμένο μηριαίο οστό.
Το αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών έδειξε ότι η γωνία θ (στρέψης) του σπασμένου οστού = 18ο-μοίρες, πράγμα που σημαίνει ότι αυτός ο πίθηκος ήταν περίπου 65% όρθιος στη διάρκεια της ζωής του. Αυτό σημαίνει ότι ήταν λίγο πολύ όρθιος, σίγουρα πιο όρθιος από τους περισσότερους σημερινούς αφρικανικούς πρωτεύοντες πιθήκους.
Ως εκ τούτου, συνάγεται το συμπέρασμα, οτι ο Ελλαδοπίθηκος θα μπορούσε να είναι ο πρόδρομος του γένους Άνθρωπος (Homo).
Τέλος, θέτουμε σε ξεχωριστή οικογένεια όλο το σύνολο των ευρημάτων των Ελλαδοπιθήκων από την Ελλάδα, ταξινομώντας το αμέσως μετά απο την οικογένεια των ανθρωπίδων (Hominid). Ως αποτέλεσμα της παραπάνω διαδικασίας, έχουμε τον πρώτο όρθιο άνθρωπο στη γη, τον Homo erectus trilliensis, που εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο από αυτή την περιοχή τού Αιγαίου, στη ΝΑ Ευρώπη από 13 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Η πάνω από εκατό χρόνια μακρά συζήτηση μεταξύ των ανθρωπολόγων σχετικά με την πολυφυλετική έναντι της μονοφυλετικής προέλευσης των ανθρώπων φαίνεται ότι τελειώνει.
Φαίνεται ότι κάθε βιολογικό είδος στη Γη αναπτύσσεται σε ένα κέντρο και στη συνέχεια εξαπλώνεται.
Η μονοφυλετική προέλευση του ανθρώπου (από τον Ελλαδοπίθηκο στον Homo erectus trilliensis) κατα τη γνώμη μας λίγο-πολύ επιβεβαιώθηκε και οι άνθρωποι εξαπλώθηκαν από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό, και στη συνέχεια σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Στο μεταξύ οι ανασκαφές συνεχίζονται: κοντά στα Πετράλωνα βρέθηκε μέρος τού σκελετού ένος κορίτσιου των 14 ετών, που έζησε περίπου 13.000.000 (εκατομμύρια) χρόνια πριν.
Το νέο εύρημα ονομάστηκε Όρθιος Άνθρωπος Τριλλιανός Δάφνη (Homo erectus trilliensis Daphnae), απο το όνομα της κυρίας που βρίσκεται σε αυτή την αίθουσα, την κ. Δάφνη Α. Πουλιανού.